Niet alleen voor Jan en Mickey was het gisteren een prachtige dag, maar ook voor een recordaantal Loopgroepers, die er de warme en winderige omstandigheden voor over hadden om dit mooie evenement  om de hoek  mee te maken.  Voor sommigen zwaar afzien, anderen voelden zich juist in hun element en liepen een PR. 

En zelfs weer een paar clubrecords. Gefeliciteerd met het behaalde resulaat:

Angelique, Berris, Eva (P), Evelyn, Jan, Joris, Geert, Klaasjan, Martin (van S), Mickey, Paul (P), Saskia

Op 5 mei, in het holst van de nacht, is het bevrijdingsvuur in Wageningen ontstoken en door 80 loopgroepsporters uit heel Nederland per fakkel over het land verspreid.

Net als in voorafgaande jaren deed Loopgroep Bunnik mee, door de fakkel naar Bunnik te brengen, de laatste kilometers samen met de lopers van Jong Odijk.

Een onvergetelijke ervaring om samen met je team naar het ochtendgloren te lopen, begeleid door de wisselbus, aangeboden door Kassing Tours. Hotel Postillion bood, voorafgaande aan de intocht in Bunnik, de nachtbrakers een uitgebreid ontbijt aan. De ontvangst in de gemeente Bunnik door de burgemeester ten slotte was een prachtige afsluiting.

Voor een verder (foto)verslag zie onze Facebook-pagina.

Afgelopen zaterdag, 28 januari, hebben we, met 24 mensen, een mooie klus geklaard voor het Utrechts Landschap, begeleid door een prachtig winters zonnetje. Taak: aan beide kanten het laantje vrij maken van jonge boompjes, overhangende takken en bramen, zodat wandelaars geen last hebben. En daar dan weer stapels van maken als beschutting voor de kleinere broedvogels. Ook bomen kappen aan de rand van de sloot om zo meer licht te geven aan de watervegetatie. Voor ons een extra mooie opdracht omdat dit laantje deel uitmaakt van een vaak gebruikte looproute om verder de Heuvelrug op te gaan.

Vooraf een informatief verhaal van boswachter Rob Veenbrink over natuurbeheer. Ook over het zogenaamde Utrechts Blauw; een oud tarweras die langs het laantje wordt geteeld en wordt verwerkt in het brood van onder andere de Veldkeuken.

De inwendige mens werd zeker niet vergeten. Halverwege was er een schaft met appelsap, stroopwafels, koffie en niet te vergeten de heerlijke appelcake van Vera. Daar bleef niets van over. En hoewel het gereedschap messcherp was en bij de meesten van ons de armspieren, in tegenstelling tot de beenspieren, wat minder ontwikkeld zijn, was er nul verlies aan tenen, vingers of ogen, en konden we in FIGI beginnen aan de tweede minstens zo belangrijke activiteit: bier, drank en bitterballen. Dat ging er in als het spreekwoordelijke Gods woord in een ouderling.

Kortom, een zeer geslaagde activiteit; we kunnen weer trots over “ons” laantje lopen.